🟡 Compost

Ik keek naar The Crown.

Seizoen 5.

Het gaat vooral over de scheiding tussen prins Charles & Diana.

• gedoe

• gekonkel

• geharrewar

Maar seizoen 5 gaat niet alleen over de scheiding. Het gaat ook over de rol van de Britse media.

​Want de Engelse tabloids zijn meedogenloos.

​Bloeddorstig.

​​Waarom is dat in Engeland zoveel heftiger dan in andere Europese landen? Is dat iets cultureels?

​Nee, het is eenvoudiger.

​In de meeste landen hebben kranten zich altijd gericht op abonnees. Maar in Engeland is dat anders.

Daar moeten ze het vooral hebben van de losse verkoop.

En daardoor is de druk om met sensationele headlines te komen heel groot. Want: hoe sensationeler de kop, hoe harder de kassa rinkelt.

​Waarom dit verhaal?

Omdat ik online hetzelfde zie gebeuren. We zijn allemaal op zoek naar likes, clicks & visits. En het wordt steeds lastiger dat te realiseren.

Daardoor zie ik nu twee dingen:

Video-content wordt sensationeler. Neem een kijkje op Youtube. Scroll eens door TikTok of Instagram. De video's die daar boven komen drijven moeten het hebben van sensatie.

• Deze 5 hacks zullen je leven veranderen

• De geheime ingrediënten van fast f

• Je zult niet geloven wat we in dit verlaten huis vonden

Tekst-content wordt oppervlakkiger. Veel zakelijke content is nog steeds tekst. En de laatste maanden zie ik op Linkedin nog maar weinig echt interessante dingen voorbij komen.

De hoeveelheid content is geëxplodeerd, maar de kwaliteit van die content is drastisch afgenomen.

Wat is het gevolg?

Er ontstaat een zelfgecreëerd hamsterwiel van sensationeler & oppervlakkiger.

En...

Met de opkomst van AI gaat dat hamsterwiel alleen maar sneller draaien. Het maken van middelmatige content is immers makkelijker dan ooit te voren.

Wat is de oplossing?

Laten we eerst even een stapje terug doen.

Terug naar die likes, clicks & visits. Waarom willen we dat eigenlijk? Dat lijkt een suffe vraag, maar ik denk toch goed om er even bij stil te staan.

Volgens mij zijn er twee opties.

1. Je content heeft een "direct doel". Je wil een verhaal vertellen, mensen aan het denken zetten of mensen emotioneel raken. De content heeft daar direct waarde omdat het een reflectie is van je merk, product of dienst.​

2. Je content heeft een "indirect doel". Hierbij gaat het niet direct om de impact van de content zelf. Het doel van de content is alleen om bereik te realiseren zodat je vervolgens mensen via een linkje kunt doorverwijzen naar je commerciële aanbod.

Veel mensen proberen punt 1 en punt 2 te mixen. Ze willen waardevolle content bieden én mensen door te verwijzen naar hun aanbod.

Maar...

Ik vraag me steeds meer af of dat wel kan. Want zodra je onder een waardevolle post of blog een linkje naar je commerciële aanbod plaats, neemt de (perceptie!) van kwaliteit af.

Het wordt dan ineens heel 'transactioneel' (hier heb je waardevolle content, en kijk nu naar mijn commerciële aanbod).

Bovendien is het risico levensgroot dat je content steeds oppervlakkiger wordt. Want... het gaat je immers niet om de content zelf, je wil vooral bereik scoren zodat je je commerciële aanbod kunt pushen.

Maar ik geloof nog steeds in content marketing.

Maar dan moet je het wel goed doen. Want oppervlakkige content heeft geen enkele zin meer.

Het had al weinig zin, maar met de opkomst van AI wordt het écht nutteloos.

En dus moet je veranderen.

Zoals Seth Godin zegt:

Dit is een goed zinnetje om naast je scherm te hangen:

Want:

Als je post voor likes ga je automatisch in de richting van sensatie, oppervlakkig & scoren.

Als je gaat voor bookmarks focus je automatisch op inhoud & waarde.

Dopamine versus voldoening (Zie ook mijn eerdere post over shallow versus deep likes)

Met een post die mensen opslaan of doorsturen creëer je impact.

Steph Smith schreef het boek Doing Content Right. Daarin staat deze veelzeggende grafiek:

Hoe oppervlakkiger alles wordt (linkerkant), hoe groter de impact van diepgang & kwaliteit.

Maar...

Hoe kom je daar?

Want diepgang is niet makkelijk. Gelukkig maar, want anders zou iedereen het doen 😁.

Ik vond deze handige piramide:

Iedereen begint onderaan. Je bent geïnteresseerd in een onderwerp, dus je scant zo nu en dan wat artikelen of boeken.

Vervolgens ga je echt lezen.

En ga je een paar bevindingen daarover delen.

Op basis daarvan ontstaan je eerste eigen ideeën.

Probleem is alleen dat die eerste ideeën waarschijnlijk voorspelbaar zijn. De impact daarvan is beperkt.

Het doel is om nog een trede hoger te komen. Bij verrassende ideeën.

Ik gebruik daar zelf de Compost Methode voor.

De essentie van deze methode is:

2 bestaande ideeën gebruiken om een nieuw idee te creëren.

Hoe werkt dat in de praktijk?

Elke keer als ik iets interessants tegenkom maak ik direct een screenshot, foto of aantekening.

En dan plak ik die dingen in Powerpoint. Altijd in hetzelfde bestand.

Verder niks.

Het enige wat die ideeën daar doen is "sudderen".

Maar dan komt "the magic":

Want op zeker moment kom ik iets nieuws tegen. Iets nieuws wat aansluit bij één van de 'oude' ideeën uit de Powerpoint.

En dan krijg je 1 + 1 = 3.

Dan ontstaat er een verband tussen twee ideeën die ogenschijnlijk niks met elkaar te maken.

Uit dat verband ontstaat een heel nieuw idee.

Steve Jobs zei het al: “Creativity is just connecting things”.

Verbanden leggen is dus de essentie van creativiteit.

En veel mensen vinden het moeilijk om die verbanden te leggen. Maar met je eigen "ideeën archief" wordt het (véél) makkelijker.

Dus creëer je eigen compost-laag. Want van daaruit ontstaan er binnen no-time meer (én verrassendere) ideeën!

En begin bij het begin: leg alle interessante dingen die je tegen komt vast.

Ik hoop dat je hier wat aan hebt!

Groet,

Christ

Dit was de Leukste Nieuwsbrief over Marketing(Psychologie), door Christ Coolen.